On Faja(h)

Voordat je dit gaat lezen moet ik toch wat kwijt. Ik heb dikke respect voor mensen die kilo’s afvallen, diëten vol houden, of gewoon alleen al geen eet/lijf issues hebben. Dat staat los van mijn blog. Noem het jaloezie, frustratie of zelfspot. Maar onderstaande rolde gewoon uit mijn vingers.

  • geschreven 16 februari 2017*

Ik scrol door mijn Instagram en mijn oog valt op iemand die heel blij ‘Snacktime’ zet onder haar foto. Ik scrol toch nog eens teug om de foto te bekijken. 4 freaking paranoten en een blauwe bes. Oke. Dat is dus snacktime. Man, dat is wat ik eet tijdens het maken van mijn ‘snack’. De gebruikersnaam van deze persoon bevat ergens de term fitgirl gevolgd met veel strepjes en nummers. Ik denk dat ze niet meer origineel was toen ze haar gebruikersnaam aanmaakte.

Ik volg er veel. Heel veel. Van die fitgirls en #gezondetenmet mensen. Super inspirerend en altijd bizar wat mensen voor combi’s maken en toch ook mega lekkere gerechten maken. Alleen op sommige dagen komt het mijn neus uit. Alle rechtsdraaiende yoghurt en gestoomde quinoa erbij. En dan als echte kers op de taart 3 frambozen en een flintertje van een nootje. Want whooop, het is immers weekend en deze zondag heeft die persoon haar leg/chest/fullbody day gehad.. Je moet er toch niet aan denken dat je naar de sportschool gaat voor ‘legday’. Dat houdt dus in dat je minstens nog 2/3 keer moet gaan die week wil je niet straks een stokje op twee ferme dijen worden.

Fat

Begrijp me niet verkeerd, ik heb mega veel respect voor mensen die zulke levensstijlen vol houden. Daarvoor heb je doorzettingsvermogen, kracht en heel veel geduld nodig. Alles wat ik zelf alleen met vlagen bezit. Beetje hoe de wind waait zeg maar. En die waait vaak zo hard dat maar een flintertje van die eigenschappen blijven hangen.

Ik gok dat mensen ook weleens geïrriteerd worden door mijn foodpost. Gelukkig heb ik er wel een speciaal account voor maar dan nog. Ook al volg je die wel, soms irriteert het je al als een persoon naast je gewoon ‘zit te zitten’. Laat staan dat iemand haar ‘makkelijke’ ontbijt met 8475 ingrediënten zo op tafel tovert terwijl jij net met moeite in de ochtend een boterham hebt ontdooit. En laten we wel wezen, iedereen snakt soms naar een ordinaire boterham met kaas in de morgen!

De laatste tijd ben ik ook bezig met een poging eens gezonder te doen en dan EINDELIJK die kilo’s kwijt te raken. En ik vergeet altijd hoe blij ik van eten word en van dingen maken. En dan heb ik het niet alleen over ongezonde dingen maar gewoon ‘normaal’ eten. Ik heb mij de afgelopen weken laten voorschrijven wat ik mag eten door ene Fajah. Hoewel ik het niet 100% eens ben met haar opvattingen en de producten die ze gebruikt wilde ik het toch een kans geven. Je lees het goed ‘wilde’.

Want de afgelopen week ben ik niet echt ‘on Faja(h)’. Ik heb er de dikke piep in en ben er ronduit klaar mee. Met kwark, eieren, wraps en dagen van heel veel koolhydraten en dagen met bijna geen koolhydraten. Geloof me, het werkt en voor super veel mensen is het ook echt top. Alleen is het soms zo moeilijk om dit dieet te doen en niet haar stem te horen. Hoe ze erg arrogant aangaf dat mensen die dik blijven dan vast een glaasje jus d’orange drinken bij het ontbijt. SAY WHAT? Als ik daarvan alleen al aankom/dik blijf dan kan ik beter helemaal niks meer eten. Natuurlijk ik snap haar gedachten erachter en heb ooit in mijn eigen fitgirl periode (jaja die is er wel geweest) ook de verse jus verbannen en vervangen voor groentensap en dat soort gepier.

Haar tip is ook: ‘neem altijd je eigen eten mee’. Dikke prima natuurlijk. Als je ergens komt met een mega chocolade drip cake met als topping kinder bueno, hagelslag, bonbons en oreo koekjes is iedereen blij. Maar ze bedoelt natuurlijk een bakje met gestoomde kip/rijst en broccoli. Ik kan me niet voorstellen dat iemand gezellig een vorkje met je mee prikt. Want zeg nou eerlijk… taaie boel om dat weg te krijgen.

Aan het einde van het liedje staat Fajah nu dichtgeslagen in de kookboek houder. Waar ze fier op weekmenu 1-4 open geslagen was is het boek nu gesloten. Want ik kan veel hebben, maar 4 weken lang elke week/dag hetzelfde eten is voor mij echt killing. Ik heb feest nodig in mijn leven, een beetje confetti. Hier en daar een slinger en af en toe een ballon. Eentje die hoog kan vliegen maar soms ook onverwacht knapt. C’est moi.

One Comment Voeg uw reactie toe

  1. Debbie schreef:

    Geweldige blog, met veel plezier gelezen onder het genot van een halve zak chips en een glas bubbels

Geef een reactie